این عکاس پیشکسوت معتقد است؛ با برگزاری رویدادهای فرهنگی من جمله جشنواره و مسابقات عکس می توان موضوع کار و اشتغال را هر چه بهتر به تصویر در آورد و امیدوار بود که عکاسان با ثبت لحظه های جالب از مشاغل در ایجاد حس خودباوری وامید آفرینی در جامعه تأثیر گذار باشند.
در میان مسابقه‌های و جشنواره‌های هنری که در طول سال برگزار می‌شوند، کمتر رویدادی است که توجه خود را معطوف به کار و اشتغال به عنوان یک موضوع و دغدغه مهم اجتماعی کرده باشد. موضوعی که می‌تواند از دریچه حوزه فرهنگ و هنر و نگاه تیزبین هنرمند ابعاد وسیع آن مورد کنکاش و نقد و بررسی قرار گیرد تا مدیران را برای برنامه ریزی و راهکارهای حوزه کار کمک کند.
در روزگاری که تأکید به کار و کارآفرینی جزو اولویت های اصلی کشور است ، نمایش پیدا و پنهان مشاغل تولیدی توسط هنرمندان، می‌تواند ایده‌هایی را در ذهن مردم جرقه بزند که مسیر زندگی‌شان را عوض کند. «نخستین مسابقه بین‌المللی عکس کار ایران» می‌تواند یکی از این مصادیق باشد. آخرین مهلت ارسال آثار در این مسابقه، ۱۵ فروردین ماه ۱۳۹۹ اعلام شده است. این رویداد در سه بخش تک‌عکس، مجموعه عکس و بخش جنبی (با موضوع «نه به کار کودک») به همت مرکز کار ایران برگزار می‌شود. رویکرد این مسابقه، تاکید بر ارج نهادن به کار و مشاغل مختلف برای رونق اقتصادی، زندگی بهتر و در این میان شغل‌های تخصصی، مهارتی و حرفه‌ای و نیز کسب و کارهای نوین است و مشاغل پنهان و کارهای کاذب و غیرمولد مانند دستفروشی را شامل نمی‌شود.
در این خصوص با علیرضا کریمی صارمی عکاسی و مدیر هنری گفت‌وگویی انجام دادیم.
علیرضا کریمی صارمی تماشای آثار هنری از روی دیوار گالری را در تمرکز کردن حس مخاطب و ارتباط بهتر وی با اثر هنری بسیار مؤثر خواند و گفت: به نظرم تماشای اثار تجسمی و بویژه عکس؛ حال چه نمایشگاه انفرادی باشد و چه نمایشگاه آثار برتر جشنواره ها در محیط گالری حس و حال دیگری دارد و مخاطب فارغ از هر گونه مسائل دیگر فقط به آن اثر هنری خیره می شود در حالی که در محیط اینترنت، سایت ها و شبکه های اجتماعی به زعم بنده آن تمرکز لازم از سوی مخاطب وجود ندارد. مطمئناً این حضور در محیط می تواند به آن حسی که هنرمند از خلق اثر در ذهن خود داشته است، بهتر کمک کند.
وی ادامه داد: البته از نظری هم فضای مجازی می تواند در شرایط خاص جامعه من جمله همین شرایط پیش آمده از موضوع کرونا که کشور را در بر گرفته است و فرصت حضور در گالری ها فراهم نیست به هنرمندان و برگزار کنندگان جشنواره ها کمک کند تا آثار خود را در قالب صفحه های اجتماعی خودشان به نمایش در آورند. از نظری حسن دیگر آن را می توان در برگیری طیف وسیعی از مخاطبان اشاره کرد که این گستردگی را آن طور که باید ما در محیط واقعی شاهد آن نیستیم.
صارمی افزود: امروزه به نظرم دو مقولۀ گالری و فضای مجازی باید در تکامل هم قرارگیرند به طوری که هنرمند همزمان یا بعد از برگزاری نمایشگاه در محیط گالری باید آثار خود را در صفحات مجازی هم منتشر کند تا مخاطبان بیشتری آن اثار را ببینند و با توجه به ارتباط دوسویه که در بستر اینترنت جریان دارد، انتقادات سازنده خود را برای ادامۀ راه هنرمند به او بدهند.
این مدیر هنری در مورد وضعیت فعلی عکاسی مستند اجتماعی و این که چرا نمی توان از آن به عنوان منبع در آمدزایی نگاه کرد، این طور گفت: فکر می کنم نه تنها عکاسی مستند، بلکه عکاسی هنری و سایر شاخه های عکاسی هم بحث اقتصادی و کسب در آمد از آن ها با مشکل مواجه است. بنده به عنوان فردی که ۴۰ سال است در این حوزه ها مشغول فعالیت هستم و تاکنون مدیریت آژانس عکس ایران و نهادهای مختلف فرهنگی و هنری را داشتم و نمایشگاه های مختلفی برگزار کرده ام، باید بگویم که وضعت اقتصادی هنرو بویژه عکاسی بسیار بد است.
وی ادامه داد: فردی که نمایشگاهی برگزار کرده است مطمئناً اگر حمایت خانواده و اطرافیان او نباشد، نمی توان انتظار داشت که پول ورودی گالری را هم با فروش آثار خود بدست بیاورد چون همانطور که می دانیم در مشکلات اقتصادی که کشور را فرا گرفته است و مردم به سختی مایحتاج خود را تهیه می کنند چطور می توان انتظار داشت که به سراغ خرید آثار هنری اشتیاق نشان دهند.
این استاد دانشگاه در پاسخ به این سؤال که برگزاری مسابقه عکسی با موضوع کار چطور می تواند نگاه مردم و و مسئولان را به این موضوع مهم که سرمایه بشری است، جلب کند، این طور گفت: ابتدا باید بگویم موضوع شغل و اشتغال وابسته به اقتصاد و مدیریت کشور است که چطور باید به آن نگاه کنند. باید تفکری وجود داشته باشد تا احیای سیاست اقتصادی کشور را رونق ببخشد. وقتی در جامعه شکوفایی داشته باشیم، مطمئناً اقتصاد و اشتغال هم در جامعه رونق می گیرد و می توان متصور بود که هر کسی در جایگاه واقعی خودش قرار می گیرد. مطمئناً در این مسیر با برگزاری رویدادهای فرهنگی من جمله جشنواره و مسابقات عکس می توان این مهم را هر چه بهتر به تصویر در آورد و امیدوار بود که عکاسان با ثبت لحظه های جالب از مشاغل بر حس خودباوری وامید آفرینی در جامعه تأثیر گذار باشند.
این عکاس پیشکسوت توجه به موضوع مسابقه، شناخت و تحقیق پیرامون آن را یکی ازمواردی دانست که عکاسان قبل از هر چیز باید نسبت به کار بدست بیاورند و ادامه داد: به نظرم در این روزها که کشور تقریباً تعطیل است وفرصت حضور در خارج از خانه مهیا نیست، بهترین کار مطالعه و تحقیق پیرامون شغل هایی هست که در فراخوان مسابقه عکس کار قید شده است. مطمئناً با شناخت هر چه بهتر نسبت به این موضوعات و این که بدانیم آن شغل مد نظر از ابعاد تاریخی و کسانی که در آن حوزه فعالیت می کنند، چگونه است و یا پراکندگی آن در کشور ما به چه صورت است بهتر می توان به سراغ آن رفت و عکاسی کرد. البته باید برای پرداختن هر چه بهتر به موضوع اشتغال از نگاه تک عکس فراتر برویم و آن را به صورت پروژه در نظر بگیریم، تا بتوان موفق تر بود.
گفتنی است؛ بر پایه تقویم مسابقه بین المللی عکس کار ایران؛ آخرین مهلت ارسال آثار، ۱۵ فروردین ماه ۱۳۹۹ است. هنرمندان برای اطلاع دقیق از قوانین شرکت، ثبت‌نام و ارسال عکس می توانند به پایگاه اینترنتی مسابقه به نشانی www.jobcenter.ir/festival مراجعه نمایند